آشکارسازهای دود نقش مهمی در زندگی روزمره ما دارند. آنها می توانند به ما کمک کنند تا آتش سوزی را در مراحل اولیه آتش سوزی به موقع تشخیص دهیم و از این طریق از جان و دارایی مردم محافظت کنیم. با این حال، گاهی اوقات آشکارسازهای دود ممکن است هشدارهای کاذب بدهند، که نه تنها باعث وحشت غیر ضروری می شود، بلکه ممکن است منجر به غفلت از آتش سوزی واقعی شود. در زیر برخی از دلایل متداول هشدارهای کاذب آشکارساز دود آورده شده است.
هشدارهای کاذب ناشی از پخت و پز در آشپزخانه
بخارهای تولید شده در حین پخت و پز یکی از دلایل رایج هشدارهای کاذب در آشکارسازهای دود است. این پدیده به ویژه در خانه هایی که از آشکارسازهای دود یونیزاسیون استفاده می کنند، رایج است. این به این دلیل است که اندازه ذرات بخار پخت و پز کوچک است و آشکارسازهای دود یونیزاسیون به چنین ذرات کوچکی بسیار حساس هستند. اگر دتکتور به منبع دودها نزدیک باشد، مثلاً کمتر از 1.7 متر باشد، احتمال هشدار کاذب افزایش می یابد.
تأثیر بخار آب و رطوبت
بخار آب در حمام یا سایر مناطق مرطوب نیز می تواند باعث هشدار نادرست آشکارسازهای دود شود. بخار آب روی سنسورها و مدارهای آشکارساز متراکم می شود. اگر تراکم بیش از حد وجود داشته باشد، ممکن است زنگ هشدار ایجاد کند.
دود ناشی از سیگار کشیدن
ویژگی‌های طیف ذرات دود ناشی از سیگار و دود آتش بسیار نزدیک است و تشخیص آشکارسازهای دود سنتی دشوار است که ممکن است به هشدارهای اشتباه منجر شود. در چین، این وضعیت نسبتاً نادر است زیرا آشکارسازهای دود خانگی به طور کلی حساسیت کمتری برای کاهش وقوع هشدارهای اشتباه دارند.
مشکلات منبع تغذیه
هنگامی که باتری کم است، برخی از آلارم ها صدای هشداری را به صدا در می آورند که ممکن است با زنگ هشدار اشتباه اشتباه گرفته شود. علاوه بر این، منبع تغذیه ناپایدار نیز ممکن است باعث هشدار نادرست آشکارساز شود.
تجمع گرد و غبار
آشکارسازهایی که برای مدت طولانی تمیز نشده اند ممکن است گرد و غبار زیادی جمع کنند که ممکن است به هشدارهای کاذب نیز منجر شود. گرد و غبار بر عملکرد عادی آشکارساز تأثیر می گذارد و آن را نسبت به تغییرات عادی محیطی بیش از حد حساس می کند.
تداخل الکترومغناطیسی
تاثیر محیط الکترومغناطیسی بر آشکارسازهای دود نیز عاملی است که نمی توان آن را نادیده گرفت. تداخل امواج الکترومغناطیسی هوا، گروه های پالس باریک در منبع تغذیه و سایر خطوط ورودی و خروجی، و الکتریسیته ساکن بدن انسان ممکن است بر عملکرد طبیعی آشکارساز تأثیر بگذارد.
پیری اجزا
در سیستم هایی با عمر مفید بیش از 10 سال، تمایل به هشدارهای کاذب ناشی از پیری قطعات افزایش می یابد. بنابراین، این دیدگاه وجود دارد که عمر آشکارساز باید 10 سال تعیین شود.
به طور خلاصه، دلایل زیادی برای هشدارهای کاذب آشکارساز دود وجود دارد، از جمله عوامل محیطی، مشکلات کیفی خود تجهیزات، و عادات استفاده و نگهداری کاربر. درک این دلایل به ما کمک می کند تا اقدامات پیشگیرانه مربوطه را برای کاهش وقوع آلارم های کاذب انجام دهیم و اطمینان حاصل کنیم که آشکارساز می تواند نقش خود را در لحظات بحرانی ایفا کند.